भेटीचे ठिकाण: कलावंतीण सुळकादिनांक: १३ ऑक्टोबर २०१२भटके: दोनच. मी स्वतः सपत्नीक.पहाटे चारचा गजर झाला. आम्ही दोघेही झटकन उठलो...
 |
| शेडूंग फाट्याहून प्रबळ-कलावंतीण दर्शन |
 |
| प्रबळमाचीकडे मार्गस्थ |
 |
| प्रबळ माचीवर. फोटोच्या उजवीकडे, निलेश होम सर्विस |
 |
| या इथून पुढे कलावंतीणीचा पायथा |
माझ्या पत्नीचा हा पहिलाच ट्रेक. त्यात रोप
नव्हते. मला अश्या टप्प्यांचा बऱ्यापैकी अनुभव असल्याने आधी मी संपूर्ण कातळ चढून
शक्याशक्यतेचा अंदाज बांधला. पत्नीचे शूज काहीसे आखूड असल्याने पायाची बोटे दुमडली
जात होती आणि कातळाच्या बेचक्यामध्ये पाय ठेवताना अंदाज येत नव्हता. शेवटी ऑक्टोबरच्या
अश्या रणरणत्या उन्हात सुद्धा तिने शूज काढून तो रॉक पॅच करण्याचा निर्धार केला. थोड्या
परिश्रमानंतर आम्ही दोघेहि तो पॅच चढून माथ्यावर पोहोचलो तेव्हा पावणे अकरा वाजले
होते. त्यादिवशी कलावंतिणीच्या माथा प्रथम गाठणारे
आम्ही दोघेचं होतो. माझ्या पत्नीच्या, सुनीताच्या डोळ्यांमधले भाव अवर्णनीय होते.
दूर नैऋत्येहून कर्नाळ्याचा अंगठा जणू काही तिला थ्म्ब्स अप करून वेल डन म्हणत
होता. वायव्येला मलंग गड आणि ईशान्येच्या चंदेरीचे सुळके शिपायांप्रमाणे मानवंदना
देत होते. तश्यात तिचे लक्ष पडलेल्या झेंड्याकडे गेले. तिने आजूबाजूचा दगड गोळा
करून तो भगवा ध्वज अतिशय व्यवस्थित पुनर्स्थापित केला.  |
| मलंग गड आणि चंदेरी |
 |
| माथेरानचे पठार |
 |
| हाच तो शेवटचा कातळ टप्पा |
 |
| कलावंतीण माथ्याहून प्रबळगड दर्शन |
 |
| भौकनेवाला या इथेच असतात |
 |
| पायऱ्या |
हा रॉक पॅच झाल्यानंतर आम्ही उरलेल्या पायऱ्यांचा
टप्पा अतिशय काळजीपूर्वक पार केला. उतरताना आम्हाला सात ट्रेकर मुलांचा शिस्तबद्ध
ग्रुप भेटला. तेही इथे प्रथमच आले होते. आमच्याकडून पुढच्या टप्प्यांची व्यवस्थित
माहिती करून घेऊन त्यांनी आम्हाला पाणी ऑफर केले. आमच्याकडच्या पाण्याच्या बॉटलने
अक्षरशः तळ गाठला होता. घोटभर पाणी पिऊन, त्यांचे आभार मानून आम्ही उरलेला टप्पा
सुद्धा तितक्याच शांतचित्ताने पूर्ण केला. एकदा सुळक्याच्या पायथ्याशी आल्यावर
पुन्हा एकदा आमचं प्रवास गर्द झुडूपांतून चालू झाला. साधारण अर्ध्या तासात ते
शेवटच (आता पहिलं) घर आणि ते भौकनेवाले कुत्ते दिसले. तिथून पुढे पाच मिनिटांत
म्हणजे अंदाजे साडे बारा वाजता निलेशच्या घरी पोहोचलो.
आधी ऑर्डर दिली नसल्याने जेवण चुलीवर जेवण
बनवायला दीड तास लागला. तोवर आम्ही तिथल्या मावशींशी मस्त गप्पा मारल्या. गप्पा हा
माझं आवडता प्रांत आहे आणि मी मोकळ्या मनाच्या, निष्पाप माणसांशी हसत हसवत भरपूर
गप्पा मारू शकतो. दोन वाजता नुकत्याच खुडलेल्या चवळीच्या आणि वांग्याच्या भाजी वर
आणि तांदळाच्या भाकरीवर आडवा हात मारला. सोबत लोणचं, भाजलेले पापड आणि कांदा...
अहाहा... त्या पाण्याच्या दोन बाटल्यांचे
आणि दोघांच्या भरपेट जेवणाचे मिळून दोनशे रुपये घेतले फक्त.प्रबळगड अतिशय विस्तीर्ण असून खरं तर दोन दिवस
(किमान एक पूर्ण डे लाईट) पाहाण्याचा विषय आहे. तेव्हा त्यासाठी नंतर येणार होतो
म्हणून मग दिवस उतरेपर्यंत बाहेर अंगणात मस्त विश्रांती घेतली. जाताना त्या
मावशींनी खूप मायेने सुनीताला ताज्या चवळीची शेंगा आणि वांगी दिली आणि खाऊ घाल
सगळ्यांना असं सांगितलं. 
आम्ही पैसे देऊ केले तेव्हा बिलकुल नकार दिला. आठवण
म्हणून घेऊन जा असं म्हटल्या. आम्हाला रायगडावरील विठ्ठल अवकीरकरांची झाप आठवली.
या बसक्या लहान घरांमध्ये मोठ्या मनाची माणसं भेटतात.
बरोबर पाऊणे पाच वाजता आम्ही प्रबळ माची उतरू
लागलो. आणि ठाकूरवाडीच्या बस थांब्यापाशी ६.०५ ला पोहोचलो. तिथे आम्हाला बोराटे
(?) नावाचे वयस्क गृहस्थ भेटले त्यांना आम्ही दोघेच हा ट्रेक करून आलो आणि तेही एव्हढ्या
सकाळी याच खूप आश्चर्य वाटलं. परतीची वाट पश्चिमाभिमुख असल्याने सांजेचा पिवळसर
सोनेरी रंगाचा तो तेजस्वी संपूर्ण लोहगोल आम्हाला सतत दर्शन देत होता. एस.टी चा लाल
डब्बा अचूक सव्वा सहाला अवतरला (मात्र आपण पावणे सहाला पोहोचणे बरे) आणि ती थोडी
पुढे गावात जाऊन वळून येईपर्यंत आम्ही कलावंतिणीच्या सुळक्याकडे कडे पाहू लागलो.
...दूर त्या माथ्यावर तो ध्वज आम्हाला अतिशय आवेशाने
फडकताना दिसत होता. पश्चिमेकडे कलणाऱ्या सूर्य नारायणाची सोनेरी किरणे त्या केसरी ध्वजाला
नवसंजीवनी देत होती...@ सौमित्र साळुंके १४.१०.२०१२
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete
ReplyDeleteDear Tourist,
Machi Prabal is an ancient and beautiful village. It is situated half-way up a mountain (such a plateau or ledge is called a "machi" in Marathi) at the base of the fort Prabalgad. Because of the two forts Prabalgad and Kalavantin and the natural beauty of the surrounding regions, many visitors and fort-enthusiasts are attracted to this place.
To fully explore this area, you will need at least two days. However, many visitors have had some difficulty in finding food and lodging near this village. Some visitors would return home after one day tour and others would spend the night sleeping outdoors on the grass and eating whatever they could bring or manage to obtain. It is also hard for ladies and children to stay here comfortably.
In order to provide a solution to this problem, the Bhutambare family has started a Kalavantin Durg & Prabalgad Dharshan Guide, Lodging& Food Service to help visitors. We provide you a tour package including every service you would require. The Bhutambare family provides these services using their own home as the base of operations.
Suggestions and feedback about the services provided by this venture are most welcome. Your suggestions will help us improve the service experience that we provide to other tourists like you.
Website :- http://prabalgad.jigsy.com/
Please e-mail your suggestions to: neel.nilesh0506@gmail.com or kalavantinprabalgad@gmail.com
You can contact me through my mobile-phone at 08056186321 (Please remember to add the "0" at the beginning.)
You are also welcome to read our blog to learn about news & updates from our side: http://prabalgad.blogspot.in/